فرخ رحمدل که بود؟

بیوگرافی فرخ رحمدل

رحمدل به یاد می آورد که در دوران کودکی اش، پدر با سختگیری توام با احترام با او رفتار می کرد. می گفت "پدرم صبح که می خواست از خانه بیرون برود از من می خواست با آجر، حاشیه ی کوچه های محله مان را جدول چینی کنم و آن وقت فردایش بوته های گل دستم می داد تا با غچه های کوچه ها را گلکاری کنم و عصر که می آمد مثل یک فرمانده نظامی کارم را تمجید می کرد! " پدر رحمدل سعی داشت فرزندش را مسئولیت پذیر نسبت به جامعه، سختکوش و منظم بار بیاورد. ویژگی که به شکلی قوی از همان زمان در وجود فرخ نوجوان شکل گرفت و به گفته هر کس که او را می شناخت بارز ترین وجه رفتاری او تا به آخر عمر بود.

رحمدل در نوجوانی به فوتبال علاقمند شد. تعریف می کرد "در آن زمان کفش ورزشی نبود و با گیوه در زمین های خاکی فوتبال بازی می کردیم و همیشه سر زانوها و پنجه هایمان زخمی بود". او کمتر از بیست سال داشت که به تیم فوتبال شاهین پیوست. در همان سالها یک بار به همبازیهایش پیشنهاد داد شب عید به امامزاده داوود بروند. اما می گفت "شب برنامه که شد بین بچه ها شایعه افتادکه کوه شیر دارد و همه جا زدند" و فرخ صبح سحر با کوله پشتی که خودش درست کرده بود و یک پتو و قدری غذا پیاده از محله عشرت آباد راه افتاد و با عبور از عباس آباد و تجریش به دره  فرحزاد وارد شد و از برف چالهای کف دره عبور کرد و شبانگاه به امامزاده داوود رسید تا اولین تلاش کوهنوردی اش را به تنهایی تجربه کند.

رحمدل در دهه 1320 به باشگاه کوهنوردی نیرو و راستی پیوست که مدیریت آن را منوچهر مهران بر عهده داشت. در سال 1330 رحمدل در اولین دوره مربی گری کوهنوردی ایران که توسط کاظم گیلانپور برگزار شد شرکت کرد و همراه با 9 نفر دیگر به عنوان اولین مربیان کوهنوردی ایران شناخته شدند.
دو سال بعد کودتای 28 مرداد 1332 اتفاق افتاد و در پی آن، باشگاه نیرو و راستی به دست عمله های کودتا غارت و تخریب شد. در پاییز همان سال رحمدل و 9 تن دیگر از مربیان و کوهنوردان باشگاه نیرو و راستی، سازمان کوهنوردی و اسکی دماوند را پایه نهادند و تاریخ تاسیس آن را به طور نمادین 29 مرداد 1332 اعلام کردند، یعنی روز بعد از تعطیلی نیرو و راستی!

در دهه های بعد بنیان گذاران اولیه دماوند برخی به تدریج از کوهنوردی و باشگاه دماوند فاصله گرفتند، بعضی به خارج مهاجرت کردند و تنی چند نیز اگر چه بودند ولی حضورشان کم رنگ و کم تاثیر شد. در این میان اما رحمدل بود که یک تنه و خستگی ناپذیر مانند پدری بالای سر باشگاه دماوند ایستاد و در تمام فراز و نشیبها یار و پشتیبان باشگاهش ماند. در طی 65 سال بعد، او همواره حتی در سالهای پس از 90 سالگی در جلسات عمومی باشگاه حاضر می شد، در تصمیم گیریهای کلان باشگاه نقش داشت و از آن سو همیشه مصرانه برای پیش پا افتاده ترین امور باشگاه همچون نظافت یا پذیرایی داوطلب و جلودار بود. همنوردان باشگاه دماوند همه بارها دیده بودند که اگر رحمدل جایی بی نظمی و کم کاری می دید صبر نداشت و درجا اخطار می کرد که باشگاه به بی مسئولیتی عادت ندارد و مهلت می داد که خودش می آید و آستین بالا می زند و کارهای زمین مانده را انجام می دهد؛ تهدیدی که اگر عملی می شد برای دوست دارانش از هر عتابی شرمسارانه تر بود.  و این گونه بود که بی دریغ کار کردن را در بین همه اعضای جوان تا قدیمی باشگاه دماوند نهادینه می کرد.

فرخ رحمدل که نام و شخصیتش از باشگاه کوهنوردی دماوند و تاریخ کوهنوردی ایران تفکیک ناپذیر است در بامداد 16 اردیبهشت 1397، در پی چند ماه بیماری و ضعف در سن 95 سالگی چشم از جهان بر بست اما میراث معنوی بزرگی از هدف دار بودن، مسئولیت پذیری و سختکوشی بر جای گذاشت که الگوی عمل علاقمندانش باشد.

سهند عقدایی 16-02-1397