سیسیمیوت بندری در مرز صخره ها و اقیانوس سرد
پرواز با هواپیمای ملخی و از ارتفاع پایین، منظره های زیبایی از صخره ها و آبهای سرد گرینلند نمایان می کرد. موقع فرود در سیسیمیوت، خانه های رنگارنگ چوبی، انگار لابلای زمین های صخره ای شهر پراکنده ریخته شده بودند.
عصر هنگام به کشتی کروز رسیدیم. کابین ام را که تحویل گرفتم یکی از ارتفاعات کنار شهر را نشان کردم و راه افتادم تا از بالای آن بتوانم از بندر زیبای سیسیمیوت عکاسی کنم.
پنجره کانکسی که در آن خوابیده بودم پرده نداشت. نمی دانم چه ساعتی از آن شب آفتابی خوابم برده بود! امروز بعدازظهر قرار بود در بندر سوار کشتی کروز شویم. 10 صبح بود که مسئول کمپ به کانکسم آمد و گفت تلفن کارم دارد. از شرکت کشتی کروز زنگ زده بودند. کارمند خانمی که پشت تلفن بود با اضطراب گفت از دیشب هر چه با موبایلم تماس گرفته جواب نداده ام و دست آخر از لابلای ایمیل ها پیدا کرده در الدکمپ اقامت دارم. بنده خدا انتظار داشت موبایل ایران در گرینلند رومینگ داشته باشد!
گفت خلیج کانگرلوسواک یخ زده و کروز نتوانسته از کناره اقیانوس وارد شود. هواپیمایی چارتر کرده بودند تا مسافران را به شهر بندری سیسیموت ببرد. باید خودم را تا نیم ساعت دیگر به فرودگاه می رساندم. دیروز از بالای کوههای کانگرلوساک خلیج یک دست یخ زده را دیده بودم!
پرواز با هواپیمای ملخی و از ارتفاع پایین، منظره های زیبایی از صخره ها و آبهای سرد گرینلند نمایان می کرد. موقع فرود در سیسیمیوت، خانه های رنگارنگ چوبی، انگار لابلای زمین های صخره ای شهر پراکنده ریخته شده بودند.
عصر هنگام به کشتی کروز رسیدیم. کابین ام را که تحویل گرفتم یکی از ارتفاعات کنار شهر را نشان کردم و راه افتادم تا از بالای آن بتوانم از بندر زیبای سیسیمیوت عکاسی کنم.
چون بخشی از مسیر سفرمان امروز با هواپیما طی شده بود یک روز از برنامه جلو افتاده بودیم و کشتی کروز می بایست یک شبانه روز در بندر سیسیمیوت می ماند. فردا فرصت خوبی بود به میان مردم برویم و با اسکیموهای شهری آشنا شویم.
برای رفتن به کانال اینستاگرام و تلگرام کلیک کنید.
