۵ جاذبهی برتر شهر کیوتو
کیوتو بهترین جا برای دیدن ژاپن باستانی از نمایی نزدیک است. در واقع این منطقه، از جمله مقاصدی است که برای علاقهمندان به تاریخ از دیدنیهای الزامی به حساب میآید
کیوتو بهترین جا برای دیدن ژاپن باستانی از نمایی نزدیک است. در واقع این منطقه، از جمله مقاصدی است که برای علاقهمندان به تاریخ از دیدنیهای الزامی به حساب میآید؛ چون بیشترین تراکم گنجینههای فرهنگی و ملی ژاپن در این منطقه متمرکز شدهاند. شهر کیوتو با استفاده از قطارهای سریعالسیر ژاپن (شینکانسن) حدود ۲ ساعتی با توکیو (پایتخت ژاپن) فاصله دارد. این شهر از سه سو با کوههایی احاطه شده و در فاصلهی ۴۰ کیلومتر از شهر اوساکا قرار گرفته است.
تاریخچهی کیوتو
کیوتو بیش از ۱۰۰۰ سال پایتخت ژاپن بود تا در قرن ۱۹ و دروان ادو، مرکز قدرت ژاپن به شهر ادو (کیوتو امروزی) تغییر کرد. در سال ۷۹۴ میلادی، امپراتور وقت ژاپن، «کامو» تصمیم به تغییر پایتخت از ناگا-اوکایکو به شهر هیجو گرفت. اما چون کیوتو که از موقعیت استراتژیک بهتری برخوردار بود، در نهایت تصمیم بر این شد که پایتخت را به این شهر انتقال دهند.
کیوتو مشابه با طراحی نوین شهری که برای اولین بار در پایتخت چین در دورهی تنگ (Tang) استفاده شده بود، طراحی شد. شبکهی بلوکها و خیابانهای شهر، یک مستطیل کامل را میساخت که از شرق تا غرب، ۴.۸ کیلومتر و از شمال تا جنوب، ۵.۶ کیلومتر طول داشت. مساحت شهر تقریباً ۶ هزار هکتار بود و توسط یک خاکریز سبک احاطه و محافظت میشد.
در پس دیوارها، شهر کیوتو به بیش ۱۲۰۰ بلوک با شکل و اندازهی مشابه تقسیم شده بود. دروازه ورودی اصلی در کنارهی جنوبی شهر جای گرفته بود و دروازهی بزرگ راشومون نام داشت که امروز بقایای آن قابل بازدید است. دربهای راشومون (یا راجومون) به خیابان عریض و اصلی شهر باز میشد که سوزاکو نام داشت. در منتهیالیه خیابان اصلی، قصر امپراتوری جا خوش کرده بود که انتهای شمالی شهر محسوب میشد.
چرا باید سری به کیوتو زد؟
همانطور که اشاره کردیم، این شهر بیش از ۱۰۰۰ سال (از قرن ۸ تا ۱۹ میلادی) پایتخت ژاپن بود. به همین دلیل فرهنگ، سیاست و صنعت، در این شهر بسیار توسعه یافت و زیباییها را ساخت که امروز تا حد خوبی دستنخورده باقی ماندهاند. با وجود این که کیوتو بارها توسط فجایع طبیعی و جنگهای مختلف آسیب دید، خوشبختانه در جنگ جهانی دوم، از گزند بمبها و موشکها در امان ماند.
جاذبههای دیدنی شهر کیوتو شامل تعداد بیشماری معبد، پرستشگاه، باغهای زیبا و تعداد کثیری ابنیه تاریخی است که ۱۷ مورد از آنها در فهرست میراث جهانی یونیسکو ثبت شدهاند. این شهر علاوه بر دیدنیها، به صنایع دستی بسیاری ارزنده و غذاهای فوقالعاده خوشمزهاش شهرت دارد.
حتی اگر یک ماه در کیوتو بگردید، بازهم جاهایی برای گشتن وجود دارد. جاذبههای دیدنی این شهر به قدری جذاباند که باید جزئی از برنامههای سفر به ژاپن باشد. سفری که میتوانید با تور بینظیر اسپیلت البرز تجربه کنید و در تاریخ و زیباییهای طبیعی ژاپن غرق شوید. این تور را از دست ندهید، حتماً سری به صفحهی اختصاصی تور ژاپن زده و برنامهی قدم به قدم آن را ملاحظه بفرمایید. شاید در سفری فراموش نشدنی با ما همراه شدید.
۵ جاذبه برتر شهر کیوتو
۵. کیو-کاییسِکی
کاییسکی سبکی در آشپزی سنتی ژاپنی است که لوکس محسوب شده و در چندین وعده سرو میشود. کیو-کاییسکی یکی از زیرشاخههای این سبک آشپزی و از بهترینهای آن به شمار میرود که به شهر کیوتو اختصاص داشته و پسوند «کیو» هم از همین میآید.
کیو-کاییسکی با تاکید بر مزههای پنهان و جزئی و تمرکز بر مواد اولیهی فصلی و بومی شهر تهیه میشود. هر بشقاب با دقت و ظرافت بسیار زیادی توسط آشپز آماده شده و هر کدام جلوهای خاص از آشپزی ژاپنی را به نمایش میگذارند. هر وعدهی غذایی کیو-کاییسکی بین ۸ تا ۱۲ کورس دارد و با یک خوراک شوکوجی (شامل برنج، سوپ میسو و سبزیجات آبپز) و پس از آن دسری خوشمزه به پایان میرسد.
از بهترین جاهایی که میتوانید وعدههای کیو-کاییسکی را تجربه کنید، در یکی از ریوکانهای کیوتو است. معمولاً اقامت در یکی از این اقامتگاههای سنتی ژاپنی شامل این غذاهای خوشمزه هم هست که به طور خاص و وعده به وعده در اتاقتان سرو میشود.
البته اگر در ریوکانها نمانید هم میتوانید کیو-کاییسکی میل کنید. کافی است سری به یکی از رستورانهای متعدد کیوتو بزنید. در فصل تابستان، بسیاری از این رستورانها کیو-کاییسکی را در تراسها یا سکویهایی که در کنار آب روان ساختهاند، سرو میکنند. از مشهورترین مکانها برای لذت بردن از کیو-کاییسکی در فضای باز میتوان به رستورانهایی که در کنار رود کاوگاوا در مرکز کیوتو قرار دارند یا رستورانهای کنار درهی زیبای کیبونه در شمال شهر اشاره کرد.
با وجود این که وعدههای کیو-کاییسکی گرانقیمت محسوب میشوند، از نظر ما این غذاهای فوقالعاده خوشمزه از جمله تجربههایی هستند که ارزش هزینههای بالا را دارند.
۴. مناطق آراشییاما و ساگانو
مناطق زیبای آراشییاما و ساگانو در دامنههای غربی شهر کیوتو جای گرفتهاند. این دو در زمانهای دور، محلی برای پیکنیک و استراحت امپراتورهای ژاپن بودهکه علاقهی زیادی به خوشگذرانی در آنجا داشتهاند. با وجود این که آراشییاما و ساگانو معمولاً شلوغ و مملو از گردشگران است، چیزی از جذابیتهایش کم نمیشود؛ چه در منطقهی مرکزی (آراشی یاما) و چه در منطقهی حومهای (ساگانو) با طبیعت جذابش.
برخی از جاذبههای این دو شامل موارد زیر است:
۱. پل زیبای توگِتسوکیو که در زمان پاییز بسیار دیدنی است.
۲. معبد تِنریوجی که رتبهی اول را در بین معابد بودایی (Zen temples) کیوتو را در اختیار داشته و در فهرست میراث جهانی یونیسکو هم قرار دارد.
۳. درختستان معروف بامبو که دقیقاً در کنار معبد تنریوجی قرار دارد.
۴. پارک میمونها که بر تپهای در سوی مخالف معبد و درختستان قرار گرفته است.
برای دیدن زیباییهای این مناطق، جز قدم زدن راههای دیگری هم وجود دارد. میتوانید سوار قطار ساگانو بشوید که ۲۵ دقیقهای در کنارههای رود هوزوگاوا میچرخد.
یا سوار بر یکی از قایقهای دوران ادو در دل رودخانهی هوزوگاوا گشت بزنید. کروز با قایقهای سنتی ژاپنی ۲ ساعتی زمان میبرد.
۳. کینکاکوجی و جینکاکوجی
در شمال شهر یکی از شناختهشدهترین ساختمانهای کیوتو قرار دارد که کینکاکوجی یا عمارت طلایی نامیده میشود. دو طبقهی فوقانی این بنا با ورقههای طلا پوشیده شده و در فهرست میراث جهانی یونیسکو هم هست. این عمارت، ویلای شوگان بسیار قدرتمند ژاپن، آشیکاگا یوشیمیتسو بوده که در وصیتنامهی خود خواسته بود که بعد از مرگش، کینکوکاجی به معبد بودایی تبدیل شود. قدم زدن در باغهای زیبای ویلای سابق و معبد کنونی و نهایتاً رسیدن به ساختمان اصلی با مکان دلپذیری که دارد، یکی از بهترین تجربههای کیوتو است.
در سوی مخالف و در بخش شرقی کیوتو، جینکاکوجی یا عمارت نقرهای ایستاده که چند دهه بعد از کینکاکوجی ساخته شد. این عمارت را نوهی یوشیمیتسو، آشیکاگا یوشیماسا ساخت که علاقهی زیادی به هنر و فرهنگ داشت. جینکاکوجی هم در فهرست میراث جهانی یونیسکو قرار دارد.
این عمارت برخلاف نامش هیچگاه با ورقههای نقره پوشیده نشد؛ اما به مرکز فرهنگ نوین ژاپن در آن زمانها که با نام «فرهنگ هیگاشیمایا» شناخته میشود، تبدیل شد. جینکاکوجی تاثیر زیادی بر فرهنگ و رسومات ژاپنی در سرتاسر کشور گذاشت و امروزه شاهد بسیاری از رسوم هیگاشیمایا در فرهنگ کنونی ژاپن هستیم. از جملهی این رسوم میتوان آداب کنونی مجالس چایخوری، اشعار ژاپنی و طراحی باغها اشاره کرد.
۲. معبد کیومیزودِرا و منطقهی هیگاشیاما
احتمالاً چشمگیرترین جاذبهی دیدنی در معبد کیومیزودرا، سکوی چوبی ۱۳ متری است که به سمت درهی مجاور پیشوری کرده است. در زمان دوران ادو (دوران ساموراییها و شوگانها) یکی از عقاید جالب در این منطقه این بود که اگر شخصی از این سکوی ۱۳ متری به پایین بپرد و زنده بماند، آرزویش برآورده خواهد شد. البته امروزه انجام این کار ممنوع است و توصیه میکنیم اگر شرایط را مساعد هم دیدید، این کار را نکنید!
در نزدیکی سکوی چوبی، به نیزهی فلزی بِنکِی میرسید. بنکی راهبی بودایی و سلحشوری قدرتمند بود که نیزهای بسیار سنگین حمل میکرد. اگر اهل چالشهای زورآزمایی هستید، میتوانید قدرت خود را با بلند کردن این نیزه به آزمایش بگذارید.
در طبقات پایینی معبد، آبشار اتووا جریان دارد که به آب زلالش معروف است. در زیر آبشار سکویی ساخته شده که جریان آب را به سه بخش تقسیم میکند. طبق افسانهها، نوشیدن آب این سه نهر کوچک فواید خاص خودش را دارد: یکی برای شما عمری دراز، دیگری موفقیتهای تحصیلی و سومی هم بخت و اقبالی بلند در عشق به ارمغان میآورد. حواستان باشد که نوشیدن آب هر سه نهر، حریصانه تلقی میشود.
کیومیزودِرا در منطقهی هیگاشیمایا قرار گرفته که ابنیه و مکانهای تاریخی آن به شکل بسیار خوبی حفظ شدهاند. با تعداد زیادی از معابد بینظیر، فروشگاههای متعدد و خیابانهای سنتی زیبا، جای جای این منطقه میتوانید عکسهای فوقالعاده بگیرید. بسیاری از گردشگران حداقل نصف روزی را به بازدید از کیومیزودرا و گردش در این منطقهی زیبا اختصاص میدهند.
بیایید نگاهی به چند مورد از دیدنیترین جاذبههای منطقهی هیگاشیمایا بیندازیم:
۱. معبد کوداییجی
۲. یاساکا پاگودا
۳. پرستشگاه یاساکا
۴. پارک مارویاما
۱. پرستشگاه فوشیمی ایناری
پرستشگاه فوشیمی ایناری یکی از اعجابانگیزترین مکانهایی است که میتوانید در ژاپن ببینید. به طور کلی پرستشگاههایی که پسوند ایناری دارند، به پرستش خدای برنجی اختصاص داده شدهاند. این پرستشگاه هم یکی از ۳۰۰۰ پرستشگاه ایناری در ژاپن است.
فوشیمی ایناری به هزاران دروازهاش معروف است. این دروازهها بر فراز مسیرهایی در کوه مجاور ساخته شدهاند و از دامنه تا بعد از معبد اصلی و قلهی کوه دیده میشوند. دروازههای قرمز و نارنجی رنگ، توسط افراد یا کسبوکارهای مختلف منطقه، به پرستشگاه اهدا شدهاند. هرچه دروازه بزرگتر باشد، یعنی مبلغ اهدا شده به پرستشگاه بیشتر بوده است.
کمی بعد از ورود به پرستشگاه، به یک دوراهی میرسید که سِنبون توری نام دارد. توری همین دروازههای قرمز رنگ هستند که در مذهب بومی ژاپن، یعنی شینتو، مقدس شمرده میشوند. سنبون هم به معنی «هزار» است؛ پس سنبون توری میشود، هزار دروازهی توری.
دالانهایی که دروازههای توری ساختهاند تا قلهی کوه ادامه دارد و فتح قله هم ۲ ساعتی زمان میبرد. در بین راه استراحتگاهها، رستورانها و راههای جانبی بسیاری وجود دارند که میتوانید سری به آنها هم بزنید. در وسط راه، به تقاطع یتسو-تسوجی میرسید که تعداد زیادی رستوران دارد و بهترین چشمانداز به شهر کیوتو از آنجا دیده میشود.
با اسپیلت البرز در تور ژاپن همسفر باشید.