دریاچه‌های کایانگان و باراکودا در استان پالاوان فیلیپین

کرون جزیره‌ای نه چندان بزرگ در استان پالاوان فیلیپین است. به پالاوان «آخرین سنگر فلیپین» هم می‌گویند. منطقه‌ای توریستی که کمتر از سایر بخش‌های فیلیپین توسعه یافته و حس و حال روستایی و سنتی جزیره هنوز توسط توریست‌های بسیاری که به آن سر می‌زنند، از بین نرفته است. البته این شرایط تا همیشه اینطور نمی‌ماند و الان بهترین زمان بازدید از پالاوان است.

در میان ۱۷۸۰ جزیره‌ی استان پالاوان، کرون زیبا‌ترین‌شان محسوب می‌شود. این جزیره‌ی دلربا یکی از اصلی‌ترین بخش‌های تور فیلیپین اسپیلت البرز را تشکیل می‌دهد. دریاچه‌های کایانگان و باراکودا، ساحل آتوایان، تالاب‌های دوقلو، تپه‌ی تاپیاس، باغ مرجان‌ها و چشمه‌ی آب گرم ماکوئینیت از جمله دیدنی‌های بی‌نظیر جزیره‌ی کرون هستند که همه‌شان در برنامه‌ی تور فیلیپین گنجانده شده‌اند.

البته کرون فقط یکی از نقاط شگفت‌انگیز این کشور جذاب است. پایتخت فیلیپین (مانیل)، جزیره‌ی بوهول، جزیره‌ی سبو و سایر بخش‌های فیلیپین نیز برای خود دنیایی دارند. تلاش کردیم که در سایت تمام دیدنی‌های فیلیپین را به شکلی کامل بررسی کنیم. مقالات دیگر سایت را از دست ندهید و همچنین سری به برنامه‌ی تور فیلیپین اسپیلت البرز بزنید. شاید در سفری بی‌نظیر با ما همراه شدید.

دریاچه کایانگان

دریاچه کایانگان به طور خاص با لقب تمیزترین دریاچه‌ی فیلیپین شناخته می‌شود. کایانگان و به طور کلی جزیره‌ی کرون از گذشته‌های بسیار دور متعلق به قبیله‌ای بومی به نام «تاگبانوا» بوده است و امروز هم سرزمین آن‌ها به حساب می‌آید.

قبیله‌ی تاگبانوا هزاران سال است که در این جزیره‌ زندگی می‌کنند. در واقع جزیره‌ی کرون بیش از ۱۰ دریاچه دارد و قبیله تنها اجازه‌ی بازدید از کایانگان و باراکودا را به گردشگران داده‌ است. آن‌ها زحمت زیادی برای حفظ طبیعت و دریاچه‌های کرون می‌کشند. در واقع دلیل تمیز بودن آب‌های دریاچه با وجود خیل عظیم گردشگرانی که هر سال روانه‌ی کرون می‌شوند، آن‌ها هستند.

کایانگان محبوب‌ترین جای جزیره‌ی کرون برای عکاسی است. آب‌های لاجوردی، نمایی زیبا به خلیج کرون، صخره‌های آهکی و درختان سبز اطراف اتمسفری بسیار شگفت انگیز را می‌سازند.

برای رسیدن به دریاچه، تمام گردشگران باید از مسیری نسبتاً طولانی با حدود ۲۰۰ پله عبور کنند که به یک غار می‌رسد. غار نمایی بی‌نظیر به جزیره داشته و باز هم یکی از مکان‌های پرطرفدار برای عکس‌برداری در جزیره‌ی کرون است. بسته به استقامت و توان بدنی شما، رسیدن به دریاچه حدود ۱۵ تا ۳۰ دقیقه زمان می‌برد.

در حوالی دریاچه تابلویی نصب شده که قوانین بازدید از کایانگان را توضیح داده است. اوایل سال ۲۰۱۷ دو توریست در کایانگان غرق شدند و جان خود را از دست دادند. به همین جهت قوانین سفت و سخت‌تری برای شنا در این دریاچه وضع شده است. استفاده از قایق‌های کایاک و همچنین غواصی در کایانگان غیرمجاز است. در تمام زمان‌ها برای شنا در دریاچه، باید جلیقه‌ی نجات تن‌تان باشد.

یکی از جملات زیبایی که روی این تابلو درج شده است، به زبان فارسی این چنین می‌شود:

چیزی نگیرید جز عکس، چیزی به جای نگذارید جز رد پا، چیزی نگه ندارید جز خاطرات، چیزی را نکشید جز زمان

بعد از رسیدن به غار، به گذرگاه دیگری می‌رسید که به دریاچه کایانگان ختم می‌شود. در زمان عبور از این مسیر باریک، چهره‌های خندان و شاد توریست‌هایی که در حال بازگشت از دریاچه هستند، نویدبخش اوقات خوشی است که در کایانگان تجربه خواهید کرد.

دریاچه به قدری پاک است که هوس شیرجه زدن در آب مدام شما را قلقلک می‌دهد، از طرفی منظره‌ی اطراف به قدری دلپذیر و دلربا است که فقط دوست دارید گوشه‌ای بنشینید و آب زلال، درختان و صخره‌های اطراف تماشا کنید. این که کدام یک را اول انجام دهید، انتخاب شماست.

به جز شنا در آب‌های کایانگان، می‌توانید سوار کلک‌هایی شوید که با بامبو ساخته شده‌اند. آب دریاچه عمیق بوده ولی چون بسیار زلال است، به سادگی می‌توانید از میزان عمق بخش‌های مختلف مطلع شوید و اگر می‌ترسید به قسمت‌های پرعمق نروید.

دریاچه باراکودا

باراکودا مثل سرزمین رویاها می‌ماند. در مسیر ورودی به دریاچه، صدای عبور باد از میان صخره‌های نوک تیز، فضایی را می‌سازد که انگار از درون یک فیلمی ترسناک بیرون آمده است. در نهایت مسیر به دریاچه‌ی زیبا و بزرگ باراکودا ختم می‌شود. در گذشته برای دسترسی به دریاچه باید از روی این صخره‌ها رد می‌شدید ولی برای بهبود شرایط امنیتی مسیری ساخته‌اند. برخلاف کایانگان مسیر رسیدن به دریاچه باراکودا بسیار کوتاه بوده و چند قدمی بیشتر نیست.

 

دریاچه بسیار بزرگ است ولی شناگران می‌توانند از بخشی که برای غواصی و شنای عمیق فراهم شده استفاده کنند. صخره‌های زیر آب هوش از سر شما می‌برند. در دریاچه باراکودا غواصی و اسنورکلینگ مجاز است.

مثل دریاچه‌ی کایانگان، رسیدن به باراکودا تنها از طریق مسیرهای آبی امکان پذیر است. این دریاچه نسبت به کایانگان معمولاً میزبان توریست‌های کمتری است.

دریاچه باراکودا از ۷۰ درصد آب شیرین و ۳۰ درصد آب شور تشکیل شده است. این آب‌های بسیار زلال خاصیتی عجیب دارند که به آن ترموکلاین می‌گویند. ترکیب آب شور و شیرینی که وارد دریاچه می‌شوند، باعث تفاوت دمای آب در عمق‌های مختلف باراکودا می‌شود. برای شناگران و دوستداران غواصی، این تغییر دما تجربه‌ای بی‌نظیر است. در بخش‌های سطحی‌تر، دمای آب حدود ۲۸ درجه سانتی‌گراد است. ۱۴ متر که پایین بروید، دما حدود ۳۸ درجه‌ی سانتی‌گراد می‌شود. این اختلاف دما را کاملاً احساس خواهید کرد.

البته این به معنی نیست که اگر غواصی نکنید از دریاچه لذت نخواهید برد. چون آب دریاچه به اندازه‌ی کایانگان یا سایر آب‌های فیلیپین شور نیست، مدت زمان بسیار بیشتری می‌توانید در آب بمانید.