دستت پر از ستاره و جانت پر از بهار

همواره خفته است در آغوشت آسمان

بالائی ای درخت

دستت پر از ستاره و جانت پر از بهار

زیبائی ای درخت

وقتی که بادها

در برگهای در هم تو لانه می کنند

وقتی که بادها

گیسوی سبز فام تو را شانه می کنند

غوغائی ای درخت

 

امروز 15 اسفند روز درخت کاری است. دیدیم برای کاشت درخت فرصتی نداریم؛ گفتیم حداقل یادی از آن‏ ها بکنیم. بنابراین 7 درخت عزیز و دوست داشتنی کشورمان را انتخاب کردیم که به شما دوستداران محیط زیست معرفی کنیم.

 

انجیلی؛ عروس درختان ایران

انجیلی درختی منحصر به جنگل های شمال ایران است که امروزه به عنوان یکی از محبوبترین درختان دنیا شناخته و در بسیاری از باغ های تزئینی اروپا و آمریکا کاشته می‏ شود.

 

نخستین ویژگی بسیار شاخص این درخت که آن را بسیار زیبا و مشهور ساخته، خزان رنگارنگ (Foliage) بی‏ نظیر آن است. به نحوی که همزمان در یک درخت می ‏توان شاهد برگ‏های زرد، نارنجی، بنفش، قرمز و صورتی بود.

 

شکوفه‏ های این درخت نیز استثنائی است. شکوفه‏ ها در اوایل اسفند همانند یاقوت‏ هائی بر شاخه ‏های انجیلی نقش می‏ بندد.

 

عرعر یا درختان خدایان

این درخت در حقیقت بومی ایران نیست و از چین وارد کشور شده اما به علت سازگاری زیاد و اصل تنازع بقا امروزه در اکثر نقاط معتدل و سرد ایران به صورت خود روی رویش یافته است.

بد سلیقگی در نام گذاری فارسی این درخت موج می زند؛ نام اصلی آن که به انگلیسی نیز ترجمه شده، به معنای درخت آسمانی یا درخت خدایان است (Tree of Heaven).

 

معمولا در فصل اردیبهشت ماه گل های نر این درخت بوی ناخوشایند و تندی دارند.

 

لور (Lour) یا انجیر معابد؟

این درخت را بیشتر با نام غلط انجیر معابد می‏ شناسند. شاید دلیل همه گیر شدن این اشتباه به رمانی با همین نام از "احمد محمود" باز می گردد.

 

لور که به "مکرِ زن" هم شهرت دارد، درختی ست پر هیبت و بزرگ با ریشه های هوایی که در مناطق جنوبی ایران می‏ روید.

 

بلوط

بلوط، درخت غالب اقلیم زاگرس است؛ همچنین گونه های مختلفی از آن را می توان در جنگل های شمال و ارسباران نیز می توان دید.این درخت علاوه بر زیبایی، نقش مهمی در اکوسیستم ایران بازی می کند.

 

برگ های مازو از خانواده بلوط

 

اُرس (سرو کوهی)

یک گونه بسیار زیبا که معمولا در ارتفاعات صخره ای و کوهستانی رشد می کند. برخی از ارس ها قدمتی بیش از هزار سال دارند. و برخی از آن ها نیز در نزد مردم تقدس یافته اند.

تاغ؛ مجنون بیابان

یکی از مقاوم ترین درختان دنیاست که در بیابان های ایران به فراوانی دیده می شود. این درخت در برابر خشکی و گرما، شوری خاک و سرما مقاوم است.

 

ساقه های سبز رنگ تاغ، پریشان و آویخته اند و به آن ظاهری شبیه به بید مجنون می دهند.

 

سرخدار؛ مرگ بار و نجات بخش

این درخت تا چندی پیش به عنوان یک درخت مرگ آفرین تلقی می شد. وایکینگ ها از چوب این درخت تیروکمان می ساختند و تیرهایشان را با برگ این درخت به سم آغشته می کردند. گفتنی است که برگ های این درخت بسیار سمی است. شاید از همین رو در ایران نیز دامداران معمولا روی خوشی به آن نشان نمی دادند.

 

اما در دهه ها اخیر این درخت جان بسیاری را نجات داده است. زیرا از پوست این درخت، آمپول ضد سرطان سینه به نام تکسول ساخته می شود. امروزه از سرخدار در تمام دنیا و از جمله ایران محافظت ویژه می‏شود و آسیب رساندن به آن مشمول جریمه است.

 

عکاسان: معصومه بابانیانوری و ساسان سلوتی

گردآوری: تحریریه اسپیلت البرز