موزه و کلیسا سن آگوستین

کلیسای سن آگوستین در بافت تاریخی شهر مانیل، پایتخت فیلیپین، قرار دارد. این کلیسا بازمانده‌ای از تاریخی پرفراز نشیب و فجایع انسانی و طبیعی است. کلیسای به جا مانده از دروان استعماری فیلیپین، با معماری باروک و سنگ‌هایی بزرگ، در سال ۱۶۰۶ ساخته شد. با وجود زلزله‌ها، جنگ‌های خونین و طوفان‌های بسیار، سن آگوستین هنوز استوار ایستاده است. حتی جنگ جهانی دوم که تقریباً همه‌ی بخش‌های بافت تاریخی مانیل را با خاک یکسان کرد، نتوانست گزندی به این کلیسا بزند.

نمای رنسانسی، نقاشی‌های ترامپلویی سقف‌ها و خانقاهی که به امروزه به موزه‌ای برای نمایش اشیای هنری و تاریخی مذهبی اختصاص یافته، از جذابیت‌های کلیسا سن آگوستین هستند.

اگر قصد سفر به فیلیپین‌ را دارید، حتماً از سایر گزارش‌های سایت در مورد این کشور زیبا دیدن کنید. همچنین سری به برنامه‌های تور فیلیپین اسپیلت البرز بزنید، شاید با ما در سفری به یادماندنی، همراه شدید.

تاریخچه‌ی کلیسا سن آگوستین

کلیسای سن آگوستین توسط فرقه‌ی آگوستینیان (یکی از فرقه‌های کاتولیک) ساخته شده است. این فرقه در اولین اعظام خود به مناطق مانیل، در سال ۱۵۷۱ کلیسایی کوچک از حصیر و بامبو ساختند و نامش را کلیسای پائول مقدس گذاشتند. اما دیری نپایید که کلیسا توسط دزد دریایی معروف چینی، لیماهونگ، که در سال ۱۵۷۴ قصد فتح مانیل را داشت، به آتش کشیده شد. کلیسای دوم با استفاده از چوب ساخته شده ولی باز هم آتش گریبانش را گرفت و تخریب شد.

آگوستینیان که از شکست‌های خود درس گرفته بودند، بالاخره در سومین تلاش موفق به ساخت کلیسایی سنگی شدند که در سال ۱۶۰۶ به پایان رسید و تا امروز دوام آورده است.

در ۴۰۰ سال گذشته، کلیسای سن آگوستین نظاره‌گر تاریخ پرمخاطره‌ی مانیل بوده است. فاتح اسپانیایی مانیل، یعنی میگل لوپز لگاسپی، در این کلیسا دفن شده بود. بقایای او و اعضای خانواده‌اش، در سال ۱۷۶۲ در جریان تصرف مانیل توسط انگلیسی‌ها که به دنبال غنایم کلیسا بودند، از خاک بیرون آورده شد.

زمانی که اسپانیایی‌ها در سال ۱۸۹۸ توسط نیروهای آمریکایی محاصره شده بودند، مذاکرات شرایط تسلیم شدن آن‌ها در خانقاه همین کلیسا انجام شد.

کلیسا سن آگوستین در جنگ جهانی دوم

نمایی از بافت تاریخی تخریب شده‌ی مانیل در جنگ‌ جهانی دوم

آمریکایی‌ها در سال ۱۹۴۵، در اواخر جنگ جهانی دوم، در مانیل با ژاپنی‌ها درگیر شدند. در جریان نبرد، نیروهای امپراطوری ژاپن به این کلیسا عقب نشینی کرده و روحانیون و شهروندان فلیپینی را که در سردابه‌های کلیسا مشغول عبادت بودند، قتل عام کردند.

خانقاه کلیسا در طی نبرد مانیل به آتش کشیده و تخریب شد. این خانقاه در سال ۱۹۷۳ بازسازی و به نمایش اشیای تاریخی، هنری و گنجینه‌های مذهبی اختصاص یافت.

کلیسا سن آگوستین، به همراه چند کلیسای باروک دیگر فلیپین در سال ۱۹۹۴ در فهرست میراث جهانی سازمان یونیسکو جای گرفتند. به دنبال این اتفاق، بر روی کلیسا بازسازی سنگینی انجام شد که بخشی از هزینه‌ی آن را دولت اسپانیا پرداخت کرد.

 

معماری کلیسا سن آگوستین

کلیسای سن آگوستین از کلیساهای ساخته شده توسط آگوستینیان در مکزیک الهام گرفته شده است. البته تغییراتی در بنای آن، به دلیل تفاوت شرایط آب و هوایی و همچنین مصالح موجود در فیلیپین، لحاظ شده است.

یک کلیسای آگوستینی در مکزیک

تفاوت آب ‌و هوایی و همچنین کیفیت مصالح موجود، باعث نمای ساده‌تر کلیسا نسبت به سایر کلیساهای باروک هم رده‌ی خود شد. البته نمای کلیسا چندان هم خالی از جزئیات نیست. دروازه‌ی چوبی ورودی کلیسا که به ظرافت و دقت خاصی معرق‌کاری شده و دو مجسمه‌ی سنگی از سگ‌های «فو» چینی در طرفین آن به چشم می‌خورد. این دو مجسمه، بیانگر تاثیرات فرهنگی حضور چینی‌ها در فیلیپین است.

دو مجسمه از سگ فو چینی در طرفین و در معرق‌کاری شده

وقتی وارد کلیسا می‌شوید، احتمالاً محو تماشای طراحی زیبا و پیچیده‌ی سقف‌ها خواهید شد. سقف کلیسا کاملاً مسطح است و هیچ گچ‌کاری ندارد؛ اما نقش‌های ترامپلویی نمایی سه بعدی به آن‌ می‌بخشند. این نقاشی‌ها توسط دو هنرمند ایتالیایی به نام‌های آلبرونی و دیبِلا طراحی شده است. در سبک ترامپلویی، با استفاده از خطای دید، طرح‌های سه بعدی بسیار چشمگیری ایجاد می‌شود.

نقاشی‌های ترامپلویی سقف کلیسا

در انتها رواق، شمایل طلاکاری شده‌ی بسیار زیبایی در وسط آستان کلیسا قرار دارد. منبر کلیسا نیز با طلا، گل و فلزکاری‌های نخلی شکل تزئین شده که نمایی از طراحی واقعی باروک را به نمایش می‌گذارد.

موزه‌ی کلیسا سن آگوستین

خانقاه سابق کلیسا هم اکنون به موزه‌ای جذاب تبدیل شده است. مجموعه‌ای از کارهای هنری مذهبی، آثار و عتیقه‌های مقدس مسیحیت در آن به نمایش گذاشته شده‌اند که قدیمی‌ترین شئ موزه به زمان تاسیس اینتراموروس بر می‌گردد. اینتراموروس بافت تاریخی مانیل است که توسط اسپانیایی‌ها ساخته شد و زادگاه این شهر به حساب می‌آید.

وارد موزه که بشوید، یک ناقوس سه تنی را می‌بینید. این ناقوس در واقع‌ تنها بخش به جا مانده از برج ناقوس کلیسا است که در یکی از زلزله‌های مانیل تخریب شد. روی این ناقوس بزرگ فلزی جمله‌ای به معنی «عیسی مسیح، شیرین‌ترین نام‌ها» حکاکی شده است.

در صحن ورودی (اسکالا رسیبیدور) مجسمه‌هایی تراشیده شده از عاج فیل و جواهرات کلیسا به نمایش گذاشته شده‌اند. یکی از اتاق‌هایی که در طبقه‌ی همکف قرار گرفته، «سالا دِلا کاپیتولاسیون» نام دارد. مذاکرات شرایط تسلیم شدن اسپانیایی‌ها در برابر نیروهای آمریکایی، در این اتاق انجام شده بود.

کمی جلوتر به خزانه‌ی اشیای قیمتی کلیسا می‌رسید که ۲۲ مجسمه‌ی طلاکاری شده در آن نگهداری می‌شود.

در طبقه‌ی بالا، به دو راهروی سن پابلو و سن آگوستین خواهید رسید. در راهروی سن پابلو، می‌تونید از مجسمه‌ها و نقاشی‌های زیبایی دیدن کنید. روی دیوارهای راهروی سن آگوستین نیز، تصاویری از کلیساهای ساخته شده توسط آگوستینی‌ها در سرتاسر فلیپین دیده می‌شود. 

راهروی سن پابلو

راهروی سن آگوستین