کامچاتکا، سرزمین آتش و یخ

کشف شده در قرن هفدهم توسط کاوشگر روسی ایوان کامچاتی، در حال حاضر بیش از 400000 روس ساکن Kamchatka است. با این حال، این شبه جزیره قبل از روسها خانه مردم دیگری بوده است. گروه‌های متعددی از مردم به این سرزمین آتشین، خانه می‌گویند، قبیله‌هایی بومی که به کوریاک‌ها، ایتلمن‌ها، چوکچی‌ها و تنگوس‌ها تقسیم می شوند.

ریشه‌های اسطوره ای فعالیت آتشفشانی در روسیه، در داستان ها و باورهایی که نسل به نسل در قبیله‌های ساکنین اصلی شبه جزیره کامچاتکا گذر کرده، یافت می‌شود. هر قبیله با توجه به منطقه‌ای که در آن اقامت می‌کرد شیوه زندگی متفاوتی داشت. این شیوه زندگی مردم بومی و ویژگی‌های خاص سرزمینشان، منجر به ایجاد عقاید و داستان‌های مختلفی درباره زندگی، مرگ و آفرینش شد. داستان‌هایی که خیلی وقت‌ها از پدیده های آتشفشانی کامچاتکا حرف می‌زنند.

کوریاک‌ها، گله‌داران گوزن های شمالی

Koryaks، بزرگترین جمعیت بومی، بخش شمالی کامچاتکا را خانه خود می‌دانند. منطقه‌ای با آتشفشان‌های مرتفع، دره های زیبا و مرتع و جنگل‌های سبز. کوریاک، که به معنای واقعی کلمه به "مردم گوزن شمالی" ترجمه می شود، سبک و شیوه معیشتی این قبیله را توصیف می کند. کوریاک ها گله‌دارهای گوزن شمالی هستند و با این حیوانات تمام نیازهای خود را، از لباس تا پناهگاه، تامین می‌کنند.

 محور اصلی اعتقادات و داستان‌های قبیله کوریاک، Kutkh ، خدای بزرگ است. بر اساس این باورها،کوتخ، کلاغ بزرگ، اولین مرد، پدر و محافظ بوده است. تقریبا هر افسانه و داستان کوریاکی به زندگی، سفر و ماجراهای کوتخ ارتباط دارد. آن‌ها بر این باورند که خلقت زمانی آغاز شد که کلاغ بزرگ بر روی دریا پرواز کرد، یکی از پرهایش روی آب افتاد و تبدیل به کامچاتکا شد. کوتخ سپس اولین انسان‌ها را از روی تصویری از خودش خلق کرد. اما پس از مدتی متوجه شد که چون ساکنان کامچاتکا همه مانند خودش از جنس مرد هستند، نسلشان ادامه پیدا نخواهد کرد. برای همین زنی را خلق کرد و به سرزمین کامچاتکا فرستاد. او بسیار زیبا بود و تمام مردان را عاشق خود کرد. اما متاسفانه، مردهایی که با بی‌اعتنایی زن روبرو شدند، از غصه جان دادند و به کوه تبدیل گشتند، کوه‌هایی که زمین صاف و هموار کامچاتکا را به منطقه‌ای کوهستانی بدل کرد. قلب این مردان در هر کوه، هنوز با عشقی آتشین برای زن سوزانده می شود و گاه‌گاه  به‌شکل آتشفشان فوران می‌کند.

ایتلمن‌ها، شکارچیان و ماهیگیران

Itelmen یکی از کم جمعیت ترین ها، اما قدیمی‌ترین قبایل است. اولین شواهد باستان شناسی حضور ایتلمن‌ها در شبه جزیره کامچاتکا، به 5200 سال قبل بازمی‌گردد!! این قبیله خانه‌های خود را در نوک شمالی شبه جزیره، به نام Lopatka ساخته است. ایتلمن به «زندگی در اینجا» ترجمه می شود. این مردم شکارچی و ماهیگیر بودند و این شیوه زندگی را تا اواخر قرن 18 حفظ کردند. ماه های تابستان، آن ها قایق‌های قهوه ای خود را به رودخانه و اقیانوس می‌انداختند تا به ماهیگیری و شکار نهنگ بپردازند در حالی‌که زمستان، آنها را برای شکار حیوانات به کوه‌ها می‌کشاند.

ایتلمن‌ها در سیستم اعتقادات مذهبی خود، خدایان مختلفی برای خلقت، زندگی و مرگ دارند. آن‌ها معتقدند که در تمام مکان‌های مرموز مانند آتشفشان‌ها، چشمه های آب گرم، جنگل ها، آب ها و غیره شیاطینی ساکن هستند که بیشتر از خدایانشان لایق ترس و احترامند. زیرا خدایان فقط به‌وجود‌آمدن را توضیح می دهند؛ در‌حالی‌که شیاطین و ارواح آتشفشان بر زندگی‌شان حکمرانند. طبق این باور، فوران‌های آتشفشانی به این دلیل است که ارواح کوهستان، به نام گومول gomuls یاکامولی‌ها kamuli، با تغذیه ماهی زندگی می کنند. به همین دلیل گاهی از قله کوه‌ها به دریا می‌روند تا غذا شکار کنند. ایتلمن‌ها معتقدند که قربانی کردن و انداختن غذا درکوهستان، ازاین فوران‌ها جلوگیری خواهد کرد.