برج پیزا

عجیب نیست که یکی از هفتگانه های عجایب جهان در ایتالیای کهن و باشکوه باشد. "برج پیزا" که نام خود را از یک کلمه یونانی گرفته، یکی از هفتگانه های عجیب دنیاست. این بنا که ساخت آن در سال 1173 میلادی آغاز شد، به عنوان یک برج ناقوس آزاد برای کلیسای جامع در پیزا ساخته شده است و سرانجام این برج افسانه ای در اواخر قرن چهاردهم، با پشت سر گذشتن 3 قرن پرماجرا، به پایان رسید. برج پیزا، یک شاهکار کج معماری قرون وسطایی است که با وجود شاخص بودن در دو زمینه ی زیبایی و حماقت، یکی از معروف ترین ساختمان های جهان است. اسپیلت البرز: معرف اولین ها و تورهای ناشناخته ی داخلی و خارجی شما را میهمانی عجایب خواهد برد تا شگفت انگیزترین هشت طبقه ی جهان را کشف کنید.

پیزای دوست داشتنی در آغاز حیاتش بندری ساده اما مهم بود. مردم پیزا با توسعه شهر، سازه های مذهبی شهرشان را نیز گسترش دادند. به همین جهت تصمیم گرفتند برای محیا کردن زمینه معجزات، مجموعه کلیسا جامع را در شهر پیزا بنا کنند. این طرح شامل کلیسای جامع، گورستان و  یک برج ناقوس (پیزا) هشت طبقه ای بود.

پایین ترین طبقه ی برج ناقوس پیزا، شامل 15 قوس مرمر است. هر یک از شش طبقه ی بعدی 30 طاق دارد که برج را احاطه کرده اند و در طبقه ی آخر می رسیم به اتاق ناقوس 16 طاقی. برای رسیدن به هشتمین طبقه باید 297 پله مارپیچ را طی کرد و قطعا برای کسی که قدم زدن در راهروی های تاریخ را علاقمند باشد، یک تجربه خاص خواهد بود.

 

برجی که کج شد

خمیدگی این بنا یک شبه اتفاق نیفتاد با توجه به اینکه نام "پیزا" از کلمه یونانی "سرزمین باتلاق" آمده است، قطعا معماران کلیسای جامع هنگام ساخت یک برج ناقوس بسیار بلند، باید جنس خاک و زمین در پی ریزی ساختمان را در نظر می گرفتند. اما باید بگوییم خیر، این کار را نکردند. آن ها، با دادن یک پایه به زیربنای کم عمق و نسبتاً سنگین، سهواً از ابتدا برج را محکوم به کج شدن تدریجی کردند.غرق شدن برج پیزا در یک طرف زمین با شروع ساخت طبقه ی دوم در سال 1178 نمود کرد. متأسفانه، در آن زمان دیگر برگشت برای جبران خیلی دیر شده بود. با ادامه ساخت و ساز، سازندگان سعی کردند با افزودن ستون ها و طاق های بلندتر در ضلع جنوبی برج، اشتباه خود را اصلاح کنند. اما با رسیدن به طبقه چهارم، باید قوس های طرف جنوب دو اینچ بلندتر از آن هایی که در شمال قرار داشتند، می ساختند و برج همچنان به کج شدن ادامه می داد. در این زمان دیگر تقریبا هیچ کسی مطمئن نبود که که چه کار دیگری می شود انجام داد.

جنگ ها، سردرگمی معماران و سازندگان در حین ساخت و ساز، شرایط اقتصادی، عوامل طبیعی و... دو وقفه ی  صد ساله را در به ثمر رساندن این برج مرمری بدقلق بوجود آوردند.. بعضی از مهندسان سازه این تئوری را مطرح می کنند که تأخیر در ساخت و ساز بیش از 200 سال ممکن است باعث شده باشد خاک زیر برج  کمی فشرده شده و این فشرده سازی در نهایت آن را از سرنگونی نجات داده.

 

محافظین برج کج

برج ناقوس پیزا با 207 ستون در هشت طبقه، گویی کیک عروسی عظیمی است که از دست یک مهمان دست و پا چلفتی افتاده و به یک طرف خم شده است.  اما  کج بودن پیزا نه تنها برایش یک نقص محسوب نمی شود، بلکه به دلیل خاص بودن به زیبایی و جذابیتش جلوه ای صد چندان داده. تا جایی که  در طول جنگ جهانی دوم، سربازهای ویرانگر هیتلر، زمانی که دیدند این برج چه قدر زیبا و مسحور کننده است از تخریب آن صرفه نظر کرده و از برج Leaning  پیزا به عنوان پست مشاهده استفاده می کردند. پس باید اعتراف کنیم ویژگی های منحصر به فرد این بنا جانش را طول جنگی بزرگ و جهانی نجات داده است.

هم چنین این برج قرنها از تلاش های مستمر اما غلط برای بهتر شدن و هم چنین فعالیت های مختلف، جان سالم به در برد. مثل مهندسینی که به سطوح و قوس های تمام ارتفاعات مختلف اضافه می کردند و یا یک گروه بزرگ که  اطراف برج را برای افتتاح یک تور زیرزمینی حفر کرده اند تا یک تور زیرزمینی را افتتاح کنند. اما سرانجام کسی درست در قرن بیست و یکم به فریاد برج کج، رسید و از سال 2001، برج حداقل برای 200 سال آینده رسماً پایدار اعلام شد.

ما امیدواریم که پیشرفت تکنولوژی بتواند تا همیشه برج پیزا را از نابودی نجات دهد اما شاید بهتر باشد تا فرصت هست، تجربه ناب تماشای یکی از شگفتی های جهان را به دست آوریم. اسپیلت البرز، در تورهای جدید خود، در پیزا کنار شماست.

 

زنگ ها برای که صدا در می آیند.

برج پیزا صدای ناقوس کلیساها است. در طبقه هشتم هفت زنگ وجو دارد که هر یک از این زنگ های بزرگ (بزرگترین وزن آن تقریباً 8000 پوند وزن دارد) نشانگر یک نت موسیقی از مقیاس بزرگ است. چنان چه با طی کردن 297 پله، برج را فتح کردید، می توانید آن ها را ببینید و با دیدن عظمت شان متوجه می شوید چرا ترمیم کنندگان و مهندسان نگران این بودند که با به صدا درآوردن زنگ ها، برج خمیده تر و منحرف تر شود.

بعد از شنیدن داستان های برج ناقوس پیزا، زمانی که در راهروهای برج بالا می رویم، پژواکی مدام در ذهنمان طنین انداز و تکرار می شود:" به سراغ من اگر می آیید نرم و آهسته بیایید".